Adam Kiersnowski jest absolwentem Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej, gdzie, po obronie pracy magisterskiej zrealizowanej pod kierunkiem dr Ireny Gancarz, w 2000 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera w specjalności Technologia Polimerów. Dalsza rozwój to studia doktoranckie pod kierunkiem Prof. Jacka Pigłowskiego. Praca doktorska, dotycząca nanokompozytów polimerowych, byłą kontynuacją badań ze studiów magisterskich. Podczas studiów doktoranckich odbył dwa staże w Niemczech: na Uniwersytecie Marcina Lutra w Halle (2001) oraz w Instytucie Badań Polimerów im. Maksa Plancka w Moguncji (2003/2004). Przewód doktorski został zwieńczony obroną na Wydziale Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej, którego Rada, w marcu 2005 roku, nadała Adamowi Kiersnowskiemu stopień doktora nauk technicznych. W lutym 2005 roku Adam Kiersnowski podjął pracę na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej. Badania prowadzone po uzyskaniu stopnia doktora dotyczyły oddziaływań pomiędzy nanocząstkami a makrocząsteczkami polimerów i białek. Głównym narzędziem badawczym stała się rentgengorafia, w której dr Kiersnowski zaczął się specjalizować już w okresie studiów doktoranckich. Poszerzenie wiedzy w zakresie rentgenografii stało się możliwe pobytowi w Moguncji i pracy pod kierunkiem Prof. Jochena Gutmanna. Wiedzę w tym zakresie, w tym zwłaszcza małokątowego rozpraszania promieniowania rentgenowskiego dr Kiersnowski uzupełnił w 2005 r. podczas stażu w Instytucie Inżynierii Tekstyliów i Materiałów Polimerowych w Bielsku-Białej. Stypendium stażowe zostało przyznane przez Fundację na Rzecz Nauki Polskiej. W roku 2008 dr Kiersnowski uruchomił na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej laboratorium rentgenografii. W roku 2010, po uzyskaniu stypenium Marii Skłodowskiej-Curie, dr Kiersnowski ponownie rozpoczął pracę w grupie Fizyki Zjawisk Międzyfazowych przy instytucie Badań Polimerów im. Maksa Plancka w Moguncji kierowanej przez Prof. Hansa-Jürgena Butta. W tym czasie zostały zapoczątkowane nowe projekty badawcze dotyczące wytwarzania i badania struktury polimerowych materiałów elektroaktywnych oraz półprzewodników. Staż w Moguncji dał także początek współpracy z ośrodkami synchrotronowymi: DELTA, przy Politechnice w Dortmundzie, oraz ESRF w Grenoble. Od 2013 r. badania nad korelacją struktury i właściwości elektrycznych warstw polimerowych były kontynuowane w Politechnice Wrocławskiej i stworzyły podwaliny własnego zespołu badawczego. W 2016 roku dr Kiersnowski uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych (na Wydziale Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej). W latach 2018-2020 znaczna część aktywności badawczej dr. Kiersnowskiego została przeniesiona ponownie do Niemiec. Badania były realizowane w drezdeńskim Instytucie Badań Polimerów im. Leibniza oraz w ośrodku synchrotronowym Petra III przy Centrum Badań Materiałów im. Helmholza w Hamburgu. Obecnie, główny nurt badań dr Kiersnowskiego dotyczy rozwoju skalowalnych technik wytwarzania aktywnych powłok polimerowych polimerowych, korelacji struktury powłok z ich właściwościami elektrycznymi, a także aparatury badawczej i pomiarowej. Aktualnie (stan na grudzień 2023) dr Kiersnowski jest ponownie, formalnie członkiem społeczności Instytutu Badań Polimerów im. Maksa Plancka w Moguncji, gdzie wspomaga realizację projektów z zakresu rentgenografii.
Działalność naukowa dr Kiersnowskiego została doceniona poprzez szereg grantów i stypendiów przyznaych na realizację zamierzeń badawczych oraz poprzez wyróżnienia: Nagrodę JM Rektora (w latach 2005, 2007, 2014 i 2017) oraz prestiżową nagrodę Iuvenes Wratislaviae przyznaną w roku 2013 przez Wrocławski Oddział Polskiej Akademii Nauk.
Zajęcia dydaktyczne prowadzone przez dr Kiersnowskiego dotyczą głównie fizykochemii polimerów i koloidów, nanokomozytów oraz ogólnej chemii fizycznej.
Prywatnie, Adam Kiersnowski jest miłośnikiem techniki i motoryzacji.
Wybrane, najważniejsze publikacje naukowe:
- Contributions of Polymer Chain Length, Aggregation and Crystallinity Degrees in a Model of Charge Carrier Transport in Ultrathin Polymer Films / Janus, K.; Chlebosz, D.; Janke, A.; Goldeman, W.; Kiersnowski, A.; Macromolecules 56, 2023, 964–973 (doi: 10.1021/acs.macromol.2c01998)
- Formation of Oriented Polar Crystals in Bulk Poly(vinylidene fluoride)/High-Aspect-Ratio Organoclay Nanocomposites/ Kiersnowski, A.; Chrissopoulou, K.; Selter, P.; Chlebosz, D.; Hou, B.; Lieberwirth, I.; Honkimaki, V.; Mezger, M.; Anastasiadis, S.H.; Hansen, M.R.; Langmuir: 34, 2018, 13375-13386 (doi: 10.1021/acs.langmuir.8b02412)
- Multiple Chain Packing and Phase Composition in Regioregular Poly(3-Butylthiophene) Films / Yuan Y.; Shu J.; Kolman K.; Kiersnowski A.; Bubeck C.; Zhang J.; Hansen M.R. Macromolecules: 49, 2016, 9493-9506 (doi: 10.1021/acs.macromol.6b01828)
- Adsorption, Aggregation, and Desorption of Proteins on Smectite Particles / Kolman K.; Makowski M. M.; Golriz A.A.; Kappl M.; Pigłowski J.; Butt H.-J.; Kiersnowski A.; Langmuir : 30, 2014, 11650-11659 (doi: 10.1021/la502840s)
- New insights into the multilevel structure and phase transitions of synthetic organoclays / Kiersnowski, A.; Kolman, K.; Lieberwirth, I.; Yordanov, S.; Butt, H.-J.; Hansen M. R.; Anastasiadis, S.H. Soft Matter: 9, 2013, 2291-2301 (doi: 10.1039/C2SM26821C)
- A Strategy for Revealing the Packing in Semi-Crystalline π-Conjugated Polymers: Crystal Structure of Bulk Poly-3-hexyl-thiophene (P3HT) / Dudenko, D.; Kiersnowski, A.; Shu, J.; Pisula, W.; Sebastiani, D.; Spiess, H.-W.; Hansen, M. R; Angewandte Chemie – International Edition: 51, 2012, 11068-11072 (doi: 10.1002/anie.201205075)
- Microstructure Evolution and Device Performance in Solution-Processed Polymeric Field-Effect Transistors: The Key Role of the First Monolayer / Wang, S.; Kiersnowski, A.; Pisula, W.; Müllen, K.; Journal of the American Chemical Society, 134, 2012, 4015-4018 (doi: 10.1021/ja211630w)
Informacje dodatkowe: https://scholia.toolforge.org/author/Q56517346